Η μουσική στην ανάπτυξη του παιδιού

Η μουσική είναι παρούσα και επηρεάζει τον άνθρωπο από την εμβρυϊκή ηλικία, μέσα από το άκουσμα του χτύπου της καρδιάς, τη φωνή της μητέρας του, τους ήχους που παράγει το σώμα της και τους εξωτερικούς ήχους που ακούγονται μέχρι τον αμνιακό σάκο. 

Για το λόγο αυτό, ο άνθρωπος έχει μια έμφυτη εξοικείωση και βαθιά αγάπη για τη μουσική που τον συνδέει μαζί της με ένα μαγικό τρόπο.

Η μουσική έχει τη δύναμη να διεγείρει τον εγκέφαλο και συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μάθηση, τα μαθηματικά και τη συναισθηματική νοημοσύνη. Με τη μουσική ενεργοποιούνται και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου, δεξί και αριστερό, ενώ, πέρα από τη νοητική ανάπτυξη, συμβάλλει και στη στάσης ζωής του ανθρώπου.

Η μουσική βελτιώνει τη μνήμη αλλά και την εστίαση της προσοχής.

Η επαφή με τη μουσική ενισχύει και καλλιεργεί τη δημιουργικότητα, μια δεξιότητα ιδιαίτερα χρήσιμη για τη ζωή του ανθρώπου. Ενεργοποιώντας τη φαντασία και τον αυτοσχεδιασμό, η μουσική βοηθάει το παιδί να κατανοήσει πως κάθε πρόβλημα έχει παραπάνω από μία λύσεις και κάθε ερώτηση παραπάνω από μία απαντήσεις.

Μέσα από μουσικοκινητικές δραστηριότητες καλλιεργείται η λεπτή και αδρή κινητικότητα του παιδιού. Mπορούν να καλλιεργηθούν η χώρο - χρονική αντίληψη του, ο έλεγχος του σώματος του, η ισορροπία και η αίσθηση του προσανατολισμού.

Μέσα από τη μουσική συνειδητά ή ασυνείδητα καλλιεργούνται γλωσσικές, μαθηματικές και φυσικές ικανότητες του παιδιού.

Η μουσική καλλιεργεί στο παιδί δεξιότητες ενεργητικής ακρόασης ενός ήχου, μιας μελωδίας, ενός ομιλητή, ακόμα και του δασκάλου που παραδίδει μάθημα στην τάξη. Σημαντικό είναι να εξασφαλίζουμε πως τα παιδιά ακούν τη μουσική ενεργητικά. Δε βάζουμε μουσική με σκοπό να ακούγεται κάτι, ενώ τα παιδιά προσπαθούν να παίξουν, διότι έτσι, τα εξασκούμε στο να μην ακούν.

Η επαφή με τη μουσική συμβάλλει στην καλή ψυχική υγεία του παιδιού. Το παιδί μέσα από τη μουσική έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίσει, να κατανοήσει και να εκφράσει τα συναισθήματά του. Με αυτό τον τρόπο να εκτονωθεί, να δώσει μια διέξοδο στο άγχος του, να διαχειριστεί τον πόνο του.

Η μουσική πάντοτε συνόδευε τον άνθρωπο σε σημαντικές στιγμές του. Αποτελεί μια «παγκόσμια γλώσσα» που ενώνει τους ανθρώπους όλου του κόσμου. Η μουσική καλλιεργεί την κοινωνικότητα ενός παιδιού, προωθεί τη συνεργασία και απαιτεί υπομονή κι επιμονή. 

Η επαφή με τη μουσική και με ένα μουσικό όργανο απαιτεί συνέπεια, πειθαρχία και υπευθυνότητα προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι που έχει θέσει. Αποκτούν αυτοπεποίθηση, η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου είναι μια διαδικασία που θα δείξει στα παιδιά ότι μπορούν να αναπτύξουν τις ικανότητές τους και να δημιουργήσουν κάτι μόνα τους.

Η μουσική θα έπρεπε να έχει την ίδια θέση στο σχολείο όπως έχουν τα μαθηματικά και η γλώσσα. Να μην στριμώχνεται μέσα στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα αλλά να έχει τον ρόλο και την αξία της μέσα σε αυτό. Όμως, έστω κι έτσι, ο γονέας / κηδεμόνας, οφείλει να εκπαιδευθεί, να διερευνήσει, να παρακινήσει και να προσφέρει αυτό το μοναδικό δώρο στο παιδί του.

 

Όπως είπε και ο Πλάτων “η μουσική δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στο μυαλό, πτήση στη φαντασία και ζωή σε ... όλα”.

 

 Βογιατζάκη Δέσποινα